Vrolijk, goedlachs en superauthentiek. Maar ook verlegen en met een donkere kant: dat is zangeres, theatermaker en performer Lakshmi. Vóór alles staat ze krachtig in het leven: ‘Jonge meiden hebben gewoon een sterk rolmodel nodig.’
Doe vooral wat je wilt
‘Al heel vroeg wist ik wat ik wilde: op een podium staan. En dat was best bijzonder, want ik was superverlegen. Ik begon toen ik 8 was met ballet, en als we dan een uitvoering hadden voelde het zo goed vanbinnen! De drang om te performen bleek groter dan de angst ervoor. Toen ik 12 was begon ik met liedjes schrijven. Als ik ze nu teruglees zijn ze erbarmelijk, maar ben ik er ook trots op, want wat ik nu doe is dus blijkbaar ook heel erg wie ik écht ben. Dat maakt mijn optredens natuurlijk ook heel kwetsbaar, want ik laat echt mijn ziel zien, ik kan dat niet op een andere manier doen.
Ik heb de Herman Brood Academie, waar ik ondanks de waarschijnlijk slechtste auditie ever was aangenomen, afgemaakt. Daar is ook de basis gelegd voor mijn huidige onderneming en carrière. Mijn Nederlandse moeder en Hindoestaanse vader hadden met mijn naam een vooruitziende blik, met een vernoeming naar de godin van het licht, de rijkdom en de liefde, was een artiestennaam niet meer nodig, haha.’
De kracht van je eigen koers
‘Op de Herman Brood Academie heb ik mensen leren kennen met wie ik nu nog steeds samenwerk. Mijn huidige manager Casper bijvoorbeeld, was er leraar op een andere opleiding. Met hem klikte het meteen. Ik heb nogal moeite met autoriteit en ik gedij het beste als er niemand in mijn nek hijgt. Ik heb meteen aan het begin van mijn loopbaan al besloten om alles in eigen hand te houden en mijn eigen weg te bepalen. Ik geef dus ook mijn eigen releases uit, ik hoef aan niemand verantwoording af te leggen. Dat wil overigens niet zeggen dat ik geen behoefte heb aan feedback, daar sta ik, als het van mijn inner circle komt, heel erg voor open. Misschien wel juist als het komt van mensen die ik vertrouw, die hebben tenslotte het beste met mij voor, weet ik inmiddels. Ik ben loyaal en trouw en werk al jaren met dezelfde mensen, als het met mij klikt dan klikt het voor altijd. Kijk, in het begin van carrière in de muziekscene is het maar afwachten of je er een fuck mee gaat verdienen. En je neemt dan toch een risico met je investering. Ik ben blij dat ik die trouw van die mensen inmiddels kan belonen.’
Als ik iets doe, doe ik dat voor 100%!
De kracht van Pink
‘Sinds mijn deelname aan het tv-programma Wie Is de Mol heeft mijn fanbase een verjonging ondergaan en word ik door veel meiden van een jaar of 15, 16 gevolgd. Het verbaast me telkens weer hoe ze bezig zijn met hun uiterlijk en hoe de seksualisering een grote rol heeft in hun leven. Sowieso is het bizar hoe weinig de emancipatie is opgeschoten, eerlijk gezegd. Voor mijn laatste release “Lullaby” nam ik een videoclip op, waarin ik naakt en goud gebodypaint verscheen. Het commentaar! Dat er toch veel mannen bij de opnames waren en dat ik dat durfde! Terwijl men totaal voorbijgaat aan het feit dat ik zoiets doe met een symbolische betekenis, en het helemaal niet om het naakt gaat. Je wordt in deze branche nog steeds enorm op je uiterlijk beoordeeld in plaats van op je performance. En dan hoor je meningen als dat er op de radio niet twee liedjes van vrouwen achter elkaar kunnen worden gedraaid “omdat je dan te veel vrouwenstemmen hoort”. Of dat er op festivals zo weinig vrouwen optreden, terwijl er zoveel goede vrouwelijke artiesten zijn. Of dat er in verhouding zo weinig vrouwen in de Top 2000 staan. Een paar jaar geleden ben ik daar flink voor op de barricaden gegaan, dat heeft wel iets geholpen, maar er is nog enorm veel ruimte voor verbetering.
Ik ben ervan overtuigd dat meiden een rolmodel nodig hebben waar ze zich op een gezonde manier aan kunnen spiegelen en waarvan ze de bevestiging krijgen dat ze zichzelf mogen zijn. Voor mij was dat zangeres Pink. Met haar roze haar, stevig gespierde lichaam en pittige songteksten en uitspraken was ze voor mij dé inspiratiebron om de bevestiging te krijgen dat het goed was wat ik deed: doen waar ik zin in had en wat ik zelf wilde. Zo’n rolmodel gun ik ieder meisje.’
De kracht van corona
‘Het valt me mee hoe ik me in deze verwarrende tijden voel, ik had het erger verwacht. Ik ben een superdramaqueen, als ik iets voel, doe ik dat voor 1000%.Alles komt bij mij enorm binnen, ik ben van de hoge pieken en diepe dalen. Dat ik me lekker voel in de relatieve luwte en met mijn basis van vertrouwde mensen kan genieten van de rust is wel een eye-opener. Dat er geen ontlading van een bepaalde spanning plaatsvindt, door een lekker heftig feestje bijvoorbeeld, daar heb ik wel last van en vind ik een gemis. Dat gemis compenseer ik nu vaak door lekker de prachtige duinen in te gaan voor een goede wandeling. Wat dat betreft is de omgeving van Haarlem natuurlijk prachtig. Maar toch, ik kan niet wachten om straks weer eens heerlijk uit mijn dak te gaan op een spetterend feestje, net als iedereen waarschijnlijk.
In de huidige pandemie met al haar beperkingen ben ik natuurlijk wel op zoek naar contact met mijn publiek. Ik mis dat enorm. Daarom heb ik in januari “Only for the Wicked” opgericht; een online-club waarin exclusieve content voor leden te vinden is. In die club treed ik op voor mijn fans, kun je podcasts, met onder andere Eric Corton, vinden en houd ik zoommeetings. Ook zijn er beelden van niet eerder vertoonde concerten, zoals van een optreden in de Stadsschouwburg van Haarlem. Je ondernemersgeest wordt in deze lastige tijden wel aangewakkerd. Alles wat nu niet mag is wat ik normaal gesproken doe, dus ik moet mezelf echt opnieuw uitvinden.’
De kracht van goed doen
‘Als ik later groot ben, wil ik echt meer voor goede doelen gaan doen. Ik denk echt dat ik iets bij te dragen heb. Ik zou ook heel graag een TED-Talk willen houden, over de rol en betekenis van vrouwen in de muziekindustrie bijvoorbeeld. Ondanks dat ik nog steeds verlegen ben vind ik de interactie met het publiek heerlijk. Als ik na een optreden in de foyer van een poppodium of theater na kan praten met het publiek en hun mening en feedback mag horen, voel ik me heerlijk. Van dat hele proces van bedenken, schrijven, componeren, uitvoeren en nagenieten heb ik nog lang niet genoeg!’
